Prof. Arkadiusz Morawiec w swej historycznoliterackiej narracji prowadzi czytelnika od eksterminacji Ormian, niemalże wypartej ze społecznej świadomości Zachodu, poprzez Holokaust, aż po masakrę w bośniackiej Srebrenicy, która obciąża również Zachód za to, że nie potrafił jej zapobiec. W przypadku ludobójstwa nazistowskiego przedmiotem refleksji jest nie tylko dobrze już opisana literatura tycząca się zagłady Żydów i Polaków, ale także ta odnosząca się do losu ofiar dotychczas marginalizowanych – osób chorych psychicznie i upośledzonych, Cyganów (Romów i Sinti) oraz sowieckich jeńców wojennych.
Naukowiec z Wydziału Filologicznego UŁ szczegółowo kreśli tło historyczne wydarzeń i – korzystając z narzędzi właściwych badaniom historycznoliterackim – analizuje przykłady tragedii narodów i społeczności obecnych na kartach książek polskich autorów: Ficowskiego, Lema, Nałkowskiej, Newerlego, Różewicza, Stasiuka, Szlengla, Szymborskiej, Tochmana, Weliczkera, Woroszylskiego, Żeromskiego. Rozważa również zagadnienia dotyczące genezy i funkcji „literatury ludobójstwa” – estetycznej, poznawczej, ideowej i społecznej.
Jest to pierwsza monografia ukazująca reakcje konkretnej literatury narodowej na zbrodnie ludobójstwa, jednocześnie podnosząca rangę piśmiennictwa polskiego na tle literatury światowej jako szczególnego świadectwa (świadka) dwudziestowiecznych aktów masowej eksterminacji. Stanowi zmienioną i uaktualnioną wersję książki prof. Morawca „Literatura polska wobec ludobójstwa. Rekonesans” wydanej w 2018 roku nakładem Wydawnictwa Uniwersytetu Łódzkiego.
Angielska edycja jest uboższa o dwa rozdziały: „Baku. Uwagi na marginesie >Przedwiośnia<” i „O >Medalionach< Nałkowskiej. Dopowiedzenia.” Zawiera natomiast rozdział „>History Rounds off Skeletons to the Nearest Zero<. The Extermination of the Soviet Prisoners of War („>Historia zaokrągla szkielety do zera<. Zagłada sowieckich jeńców wojennych”.
Przekładu książki na język angielski dokonała Katarzyna Szuster-Tardi
Redakcja: Centrum Promocji UŁ